Ouderwets…

Onze club heeft een abonnement op Runners World, ’s werelds meest gelezen loopblad. Iedere maand krijgen honderdduizenden hardlopers in de gehele wereld dit blad onder ogen, waaronder ik. De Nederlandse uitgave is steeds gevuld met, reclame, trainingsschema’s, sfeervolle foto’s, wedstrijdkalender, interviews en uitslagen van onze Hollandse jongens en meiden. De columns zijn meestal geschreven door een cabaretier of een journalist die ook aan hardlopen doet. De columns van Dolf Janssen lees ik liever dan dat ik de ADHD-vogel hoor. Maar de meeste artikelen zijn niet aan mij besteed, maar er zijn vast mensen die ze wel graag lezen. Bij het lezen van mijn eigen clubblad of van een vereniging in de buurt kost het mij al moeite om een wedstrijdverslag of gebeurtenissen, die iets met hardlopen te maken hebben, te lezen, zeker als ik er niet bij betrokken was…

Waar ik bij het doorbladeren van de Runners World helemaal beroerd van wordt zijn de artikelen over gezond lopen of sportmenu’s. Ik heb drie RW’s voor mij liggen en op de cover staan de volgende kreten: “Trainingen die u slanker maken” of “Stimulerend recept voor lopers”en dan weer: “Een paar kilootjes erbij” Ik vraag mij af, zijn er mensen die daar gebruik van maken, die uit een lopersblad info halen om af te vallen of aan te komen?

De bladen moeten vol, want wat denk je van: “Lopers blijven altijd jong!””en nog zo’n mooie aankeiler: “25 regels voor eeuwig loopplezier” en deze: “Genieten van de halve marathon” . Genieten doe ik nooit van een halve marathon, laat staan van een hele. Ik ga voor de prestatie, een goeie tijd of om voor een bepaalde concurrent eindigen, dat zijn mijn drijfveren, en een tevreden blik op mijn gezicht heb ik nooit en lachen doe ik zeker niet tijdens een wedstrijd.

Ja hoor, ik durf het wel, kritiek hebben op de Runners World. Zo heb ik geen vertrouwen in hun zogenaamde schoenentest die ze om het jaar doen, nooit zullen ze een schoen afkraken waarvan de maker een paginagrote advertentie in het blad heeft, trouwens schoenen kopen is toch een kwestie van proefondervindelijk (mooi woord) een stuk gaan hollen. Lezen jullie al die bijsluiters bij zo’n schoen? Pronatie, supinatie; obstipatie krijg ik er van!

In de laatste uitgave van RW stond er bij de rubriek ‘de markt’ een nieuwigheidje: de E3 Grips, dat zijn ergonomisch gevormde handvatten die je coördinatie kunnen verbeteren tijdens het draven, ze kosten slechts € 30,– Zijn er echt mensen die zoiets kopen?
Gadgets, zo worden ze aangeprezen, ook weer een amerikanisme, een leuk Hollands woord is Hebbedingetjes. Ze zijn er volop voor de lopers; GPS met afstandmeter, bloeddruk en hartslag, MP3-spelers, kleding met toeters en bellen. Dogchaser (hondenverjager)…..

“Cola, geheim recept voor lopers” (RW sept. 2005). Hebben jullie ze al gezien, die flessen en blikjes bij de start? Na anderhalve kilometer staan er spuugtonnen langs de weg; boordevol maaginhoud.
“Er is water en water”, “Het water met het meeste water” de firma Spa heeft ook weer iets bedacht, water uit een flesje waar je snel van hersteld, in de advertentie staat verder: “Spa Reine bevat heel veel water, omdat het heel weinig mineralen en zouten bevat”. En tot slot: Ïn Spa zit dus meer water dan in de meeste andere waters”. Volgens mij zijn echt de weg kwijt bij die gebakken lucht verkopers uit Belgie. Ik wil het allemaal niet lezen, of weten. Ik wil over de finish komen en een oranje drankje of gewoon water, geen product waar ze een marktonderzoek voor hebben moeten doen.

Wat vind ik het toch heerlijk om gewoon in een overjarig trainingspakkie of windjack, met daaronder zo’n ouderwets vlinderbroekje en een t-shirt door de Hollandse polders te rennen. Goed, een zweethempje wil ik daaronder nog wel dragen en een spanbroek (tight) en gebreide muts kunnen in de winterdag geen kwaad doen. Is er meer nodig? Ja misschien een paar Asics A6, maar die zijn uit de collectie gehaald…..Marktwerking! De helft van alle lopers van mijn vereniging liep op deze makkelijke schoen, hier en daar in een ouderwetse sportzaak zijn ze nog onder de toonbank te vinden.

Trainingsschema’s, ook altijd een dankbaar onderwerp voor de bladen. Het is waarschijnlijk een anarchistische inslag van mij, maar ik vind het verschrikkelijk om trainingsschema’s te volgen. Altijd zijn ze gebaseerd op het gemiddelde van Haile Geeltrainingsjassie of Lorna Kippegat, Afrikaanse types die 40 kilo wegen en hetzelfde getal als hartslag hebben. Ik ben nog uit de tijd van de Puma hardloopschoenen, beetje profiel op de zool, weinig demping, voetbaltrainingsjack, zwarte nylon sokken en gewoon gaan! Trainen deed ik 35 jaar geleden in en rond het Kralingse Bos, ze keken nog vreemd op als je aan het hardlopen was. Er werd toen nog geroepen: ”Ze hebben hem al….” Nu ben je op die plaats verdacht als je niet hardloopt. Al die jaren gewoon op gevoel gelopen; tempo’s doen tijdens de duurlopen, soms een baan- of wegwedstrijdje en in de winter crossen. Natuurlijk soms blessures, maar het waren mooie tijden! (ook gelopen) En ik leef nog!

He, he, dat lucht op, moraal van dit verhaal, ik laat me niet gek maken door de commercie, jullie wel…!(?)

Case Nextdoor

Je kunt hieronder een reactie geven of gebruik een trackback via je eigen site.

10 Reacties op “Ouderwets…”

Geef een reactie:

Reacties zijn ook te volgen via een RSS 2.0 feed.